Divan Edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu'nda (14. yüzyıl - 20. yüzyıl başları) ortaya çıkmış ve Türk edebiyatına damgasını vurmuş bir edebiyat dönemidir. Divan Edebiyatı'nda şiir, nazım birimi olarak kullanılmıştır. Bu şiirler genellikle Arapça ve Farsça kelimelerden oluşan zengin bir dil ile yazılmıştır. Divan Edebiyatı'nın en önemli özelliği, nazım birimi ve dil kullanımındaki incelik ve zenginliktir.
Divan Edebiyatı, genellikle aşk, gurbet, doğa güzellikleri ve din konularını işlemiş, Sufi düşünceler ve alegorik söylemler içeren şiirler yazılmıştır. Diğer yandan toplumsal konular da işlenmiştir. Divan Edebiyatı'nda, meşhur şairler (şair-i menkıp) tarafından yazılan üslup yönünden zengin şiirler bulunmaktadır.
Divan Edebiyatı'nın en önemli şairleri arasında, Fuzuli, Baki, Süleyman Çelebi, Nedim, Şeyh Galip, Nef'i, İbrahim Müteferrika gibi isimler yer almaktadır. Divan Edebiyatı'nın özellikleri arasında, dil, üslup, konu seçimi ve sözcük seçimi yer almaktadır. Bu özellikler, Divan Edebiyatı'nı diğer edebiyat türlerinden farklı kılmaktadır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page